kararas garing
Ieu carita lawas, kajadianana di hiji lembur tutugan pasir lok lok katelahna. Carita di mimitian ku ayana hiji tontonan di desa anu rada anggang ti lembur. Tontonan jaman harita jadi barang langka anu di tunggu tunggu hamper ku sakabeh jalma komo ku budak anu mimiti gedemah, saperti kuring jeung para balad.
Tontonan anu di anti geus nepi kana wancina rek di gelar dina peuting harita. Sorena kuring jeung balad janjian rek indit bareng ka panontonan. Silih sampeur geus jadi kabiasaan, nyamper balad anu tilu gampang da imahna padeukeuk, giliran anu hiji rada anggang lemburna tonggoheun lembur kuring. Najan kudu nanjak nyampeur manehna ka imahna kuring sanggeus kumpul terus nikreuh lempang nyampeur balag anu anggang tadi.
Gancang carita geus nepi ka imah balag anu di sampeur, henteu uluk salam malah kalah gogorowokan tijalan nyampeunateh ngageroan ngarana da kabeneran imahna teu jauh ti jalan. Ari nu di sampeur singhoreng can siap rek indit, cenahmah keur dahar keneh. Kuring opatan kapaksa kudu ngadagooan manehna.
Ari ngadagoanana angeur di jalan anu nanjak bari ngobrol antare pisan jeung tinglalejeg. Keur jongjon kitu pok balad 1 nanya bari nunjuk ka lebak “Ari itu nu di lebak naon?”. Kuring jeung anu liana terus merhatikeun anu di tunjuk ku balad 1 tadi, di sidik sidik ku kabehan bet jiga anu hirup guluang galeong ka kenca jeung kakatuhu warnana bodas kacaangan cahaya bulan. Kabeh euweuh nu nembal kalah terus nyidik nyidik nepi ka pok balad 2 satengah ngagorowok bari jeung lumpat muru ka imah balad anu keur dahar tadi “Ojoooo”. Berebet kuring tiluan lumpat nyusul balad 2 anu geus ti heula ngabecir, kabehan karek sadar saminggu katukang di tanjakan ieu aya kacilakaan anu menta nyawa saurang warga lembur di luhur ngarana Ojo anu maot sapada harita sanggeus nabrak tunggung nangka pas na lebah kalangklang bodas nu di tunjuk ku balad 1 tadi. Saksi anu ninggali tur milu mantuan mangku jasadna cenah sirahnage anenoy meureun bakat ku tarik ngabentur tunggul nangka anu teas.
Nepi ka lawang panto dapurna lain asalamualaikum, kalah eta panto di tubruk ku opatan nepi ka muka bakat ku sieun sieuna. Nu boga imah kacida kagetna nempo kuring opatan ngajoprak di dapurna silih tindihan hawa kusieun nubruk panto saengangna. Pok balad nu di sampeur nanya “Aya naon ieuteh nepi ka ting galoler kieu ?”. bari hariweusweus kuring nembalan “Aya jurig di lebak lebah tunggul Nangka”. “Ah teu percaya, hayu urang teang sakalian urang indit nonton”. Ceuk manehna euweuh kasieun jeung memang manehnamah henteu borangan.
Kuring opatan henteu gancang hudang kalah gek diuk terus menta nginum heula ngareureuhkeun kasieun heula. Geus rada lila pok manena ngajak deui “Hayu urang teang sakalian indit bisi peuting teuing !” ahirna kuring opatan cengkat bari jeung ngahayukeun, rada reugreug ari ari bareng jeung manehnamah.
Nepi ka jalan kalangkang bodas tadi masih aya keneh, reg opatan ngarandeug teu wani neruskeun lempang ngan manehna nu terus lempangteh. Ninggali kuring opatan eureun manehna ngarandeg heula bari malik pok ngomong “Hayu atuh naha kalah caricing”. Kuring opatan sabenerna masih can wani lempang tapi ninggali manehne terus ngalengkah ninggalkeun kapaksa kuring opatan nuturkeun. Beuki lila beuki deukeut kana kalangkang bodas tadi, bisa ninggali jelas eta kalangkang singhoreng ngan saukur kalaras garing anu endag endagan ka tebak angin.
Pok deui manehna ngomong “Ieumah lain jurig, ngan saukur kalaras nu matak ari jadi jalmamah ulah borangan borangan teuing bisi cilaka ku polah sorangan, jiga tadi untung euweuh nu cilaka”. Kuring opatan ukur nyalengir nembongkeun huntu anu rapi tur bodas hehe bari jeung silih salahkeun
Ieu carita lawas, kajadianana di hiji lembur tutugan pasir lok lok katelahna. Carita di mimitian ku ayana hiji tontonan di desa anu rada anggang ti lembur. Tontonan jaman harita jadi barang langka anu di tunggu tunggu hamper ku sakabeh jalma komo ku budak anu mimiti gedemah, saperti kuring jeung para balad.
Tontonan anu di anti geus nepi kana wancina rek di gelar dina peuting harita. Sorena kuring jeung balad janjian rek indit bareng ka panontonan. Silih sampeur geus jadi kabiasaan, nyamper balad anu tilu gampang da imahna padeukeuk, giliran anu hiji rada anggang lemburna tonggoheun lembur kuring. Najan kudu nanjak nyampeur manehna ka imahna kuring sanggeus kumpul terus nikreuh lempang nyampeur balag anu anggang tadi.
Gancang carita geus nepi ka imah balag anu di sampeur, henteu uluk salam malah kalah gogorowokan tijalan nyampeunateh ngageroan ngarana da kabeneran imahna teu jauh ti jalan. Ari nu di sampeur singhoreng can siap rek indit, cenahmah keur dahar keneh. Kuring opatan kapaksa kudu ngadagooan manehna.
Ari ngadagoanana angeur di jalan anu nanjak bari ngobrol antare pisan jeung tinglalejeg. Keur jongjon kitu pok balad 1 nanya bari nunjuk ka lebak “Ari itu nu di lebak naon?”. Kuring jeung anu liana terus merhatikeun anu di tunjuk ku balad 1 tadi, di sidik sidik ku kabehan bet jiga anu hirup guluang galeong ka kenca jeung kakatuhu warnana bodas kacaangan cahaya bulan. Kabeh euweuh nu nembal kalah terus nyidik nyidik nepi ka pok balad 2 satengah ngagorowok bari jeung lumpat muru ka imah balad anu keur dahar tadi “Ojoooo”. Berebet kuring tiluan lumpat nyusul balad 2 anu geus ti heula ngabecir, kabehan karek sadar saminggu katukang di tanjakan ieu aya kacilakaan anu menta nyawa saurang warga lembur di luhur ngarana Ojo anu maot sapada harita sanggeus nabrak tunggung nangka pas na lebah kalangklang bodas nu di tunjuk ku balad 1 tadi. Saksi anu ninggali tur milu mantuan mangku jasadna cenah sirahnage anenoy meureun bakat ku tarik ngabentur tunggul nangka anu teas.
Nepi ka lawang panto dapurna lain asalamualaikum, kalah eta panto di tubruk ku opatan nepi ka muka bakat ku sieun sieuna. Nu boga imah kacida kagetna nempo kuring opatan ngajoprak di dapurna silih tindihan hawa kusieun nubruk panto saengangna. Pok balad nu di sampeur nanya “Aya naon ieuteh nepi ka ting galoler kieu ?”. bari hariweusweus kuring nembalan “Aya jurig di lebak lebah tunggul Nangka”. “Ah teu percaya, hayu urang teang sakalian urang indit nonton”. Ceuk manehna euweuh kasieun jeung memang manehnamah henteu borangan.
Kuring opatan henteu gancang hudang kalah gek diuk terus menta nginum heula ngareureuhkeun kasieun heula. Geus rada lila pok manena ngajak deui “Hayu urang teang sakalian indit bisi peuting teuing !” ahirna kuring opatan cengkat bari jeung ngahayukeun, rada reugreug ari ari bareng jeung manehnamah.
Nepi ka jalan kalangkang bodas tadi masih aya keneh, reg opatan ngarandeug teu wani neruskeun lempang ngan manehna nu terus lempangteh. Ninggali kuring opatan eureun manehna ngarandeg heula bari malik pok ngomong “Hayu atuh naha kalah caricing”. Kuring opatan sabenerna masih can wani lempang tapi ninggali manehne terus ngalengkah ninggalkeun kapaksa kuring opatan nuturkeun. Beuki lila beuki deukeut kana kalangkang bodas tadi, bisa ninggali jelas eta kalangkang singhoreng ngan saukur kalaras garing anu endag endagan ka tebak angin.
Pok deui manehna ngomong “Ieumah lain jurig, ngan saukur kalaras nu matak ari jadi jalmamah ulah borangan borangan teuing bisi cilaka ku polah sorangan, jiga tadi untung euweuh nu cilaka”. Kuring opatan ukur nyalengir nembongkeun huntu anu rapi tur bodas hehe bari jeung silih salahkeun
No comments:
Post a Comment
Silahkan anda berkomentar, namun tetap jaga kesopanan dengan tidak melakukan komentar spam.